DE  ZON

Gezegend ben je, broeder zon,
je brengt ons steeds een nieuwe dag.
Jij meesterschilder van het licht,
je straalt met innerlijke kracht,
vervult ons met ontzag.

Gezegend ben je, zuster maan,
wij zien Gods avondlicht in jou.
Je troost ons met je zachte glans,
vervult met weemoed ons bestaan,
versiert het gras met dauw.

Gezegend ben je, broeder wind,
je streelt en prikkelt onze huid,
je striemt ons lijf en maakt ons sterk.
Je bent de geest die in ons werkt
en die ons hart ontsluit.

Gezegend ben je, lieve zus,
jij waterdruppel, levensbron,
je vult de bedding van de beek,
je vult de greppel en de poel,
de beker en de kom.

Gezegend ben je, broeder vuur,
de geest vat hevig vlam in jou.
je trekt je niets van grenzen aan,
je deelt je uit in duizendvoud,
verjaagt voor ons de kou.

Gezegend ben je, zusterlief,
jij goede aarde, moederschoot.
God heeft je aan ons toevertrouwd,
je bent een sieraad in zijn oog,
de akker van ons brood.

Gezegend ben je, zuster dood,
je bent ons allen wezensvreemd,
maar één kent jou tot op het bot,
hij die je ondoorgrondelijk
je plaats gewezen heeft.

(René van Loenen)