De leerlingen in groep acht van de Basisschool Sint Marie te Huijbergen weten intussen wel dat ze aan de laatste maanden van het schooljaar bezig zijn. De volgende school is geen geheim meer maar toch staan er veel nieuwe ervaringen en nieuwe uitdagingen te wachten. Deze nog onbekende toekomst doet denken aan een pelgrim die zijn rugzak inpakt en op stap gaat voor een lange tocht en dag in dag uit zijn richting vindt met behulp van verhalen en pijlen die andere mensen hebben achter gelaten om hem de weg te wijzen over oude en nieuwe paden.
Een groep ervaren pelgrims kent de onzekerheden maar ook de steun die je onderweg kunt ervaren, zij hebben de lasten gedragen en gevoeld hoe die alsmaar lichter maar soms ook steeds zwaarder kunnen worden. Zij weten wat het betekent om de weg kwijt te raken en deze zoekend en vragend weer terug te vinden. Zij weten hoe wonderlijk het is te mogen ervaren dat iemand je zomaar vertrouwt en onderdak geeft, of je een heel persoonlijk levensverhaal toevertrouwt. Met hun verhalen hebben deze ervaren pelgrims de leerlingen in de klas voorbereid op een tocht van bijna tien kilometer, waarbij het er niet om ging wie het snelst weer thuis kon zijn. Nee, nu was het een mooie gelegenheid om eens even rustig na te denken over de richting van je toekomst. Hoe kun je iemand worden die mensen graag zien, iemand die gezien is, iemand die je moeilijk kunt vergeten?
Op dinsdag 7 april begon de tocht met prachtig lenteweer bij de kapel van Maria Adolphine in Ossendrecht en werd afgesloten bij een beeld van Franciscus van Assisi in het Wilhelmietenmuseum van Huijbergen. Deze twee mensen zijn al lang geleden gestorven, maar veel mensen kunnen hen niet vergeten. Hoe dat komt werd verteld in de verhalen over hen, want wie weet valt er wat te leren voor onderweg, voor straks op de middelbare school en ook voor later als je volwassen gaat worden.
