In Memoriam Broeder Amideus Somah

Lahir di Raba, (Mempahan Hulu)  03 Sept.1939

Postulan                      : 31 April 1957
Penjubahan                 : 01 Mei 1958
Profesi Pertama          : 03 Mei 1959
Kaul Kekal                   : 03 Mei 1969
Wafat di Pontianak    : 30 Agustus 2020

PENDIDIKAN

SR – Nyarumkop         : 1952

Juru TIK Nyarumkop : 1952

Bendaharawan A        : 1972

Bendaharawan B        : 1972

  RIWAYAT KERJA

 

Juru Masak Nyarumkop                                : 1957 – 1959
Juru Masak – Administrasi Singkawang        : 1959 – 1967
RT Pati                                                         : 1968
RT Banjarmasin                                            : 1968
RT Pati                                                         : 1969
RT Banjarmasin                                            : 1969
RT Pati                                                         : 1969
RT Nyarumkop                                              : 1970
RT – Administrasi Banjarmasin                     : 1970– 1978
RT – Administrasi Pontianak                        : 1978 – 1979
Anggota Dewan Regio Pontianak                  : 1978
RT – Administrasi Nyarumkop                      : 1979 – 1981
RT – Administrasi – Kebun Jemongko           : 1981 – 1985
Pemimpin Komunitas Kuala Dua                   : 1989 –1994
RT – Kebun Sekadau                                     : 1994
RT Kuala Dua                                                : –
Bendahara YPSB                                           : 2003
Kuala Dua                                                     : –
RT Singkawang                                             : 2005
Purnakarya                                                   : 2006

Broeder Amideus Somah

Zondag 30 augustus 2020 overleed te Pontianak onze eerste Indonesische medebroeder, Amideus Somah op 81-jarige leeftijd. Als twintig jarige sprak hij in 1959 voor het eerst zijn tijdelijke geloften uit en was meer dan vijftig jaar te vinden in een tuin, bezig met typewerk op een schoolkantoor of met de boekhouding van een ziekenhuis zoals in Banjarmasin, maar ook in de keuken voelde hij zich thuis. Was hij daar niet te vinden, dan was hij hoogst waarschijnlijk naar de markt (pasar) om inkopen voor het levensonderhoud van de broeders te doen, tot zijn beide benen successievelijk werden aangetast door gangreen en moesten worden geamputeerd.

Een spraakgebrek hield hem op de achtergrond maar juist daar was hij, trouw een aandachtig, bepalend voor de sfeer in de meestal kleine communiteiten. Wat hij deed, deed hij zorgvuldig.

Br. Ami, zo noemde we je steeds, wees welkom in het gastvrije vaderhuis dat ieder van ons te wachten staat.