Gods liefde groeit mee

In 1277 begonnen de Wilhelmieten monniken het afgelegen heidegebied van Huijbergen veilig en bewoonbaar te maken voor hun feodale samenleving. Hun klooster dat de naam droeg van “Huis van de maagd Maria” stond eeuwen lang open voor wie gastvrijheid en hulp nodig hadden.
In de samenleving van de 19e eeuw verloor hun levenswijze aan betekenis. De groeiende verschillen tussen arm en rijk werden een bedreiging voor de ontplooiing van velen. Wie religieus bewogen was zocht naar een andere manier van leven.

In 1847 vertrok de laatste monnik en het “Huis van de maagd Maria” werd een huis voor wezen en straatkinderen, en de zorg voor hun toekomst een levensdoel van broeders, die in Nederland, Indonesië en Brazilië steeds te vinden waren op plaatsen met schrijnend ongelijke kansen op ontwikkeling, zoals nu nog in Merauke op Papua en het binnenland van Kalimantan in Indonesië. Met hun deskundige toewijding dragen zij bij aan een samenleving waar iedereen in tel is.

De leefbaarheid van de aarde staat voor een nieuwe bedreiging maar Gods liefde groeit mee en roept mensen om nieuwe wegen te gaan naar groei en behoud van alles wat goed is in zijn ogen.

Een nieuwe tijd breekt aan, broeders waren efgenaam en worden erflater. Wat hebzucht en macht met mensen en onze aarde kunnen aanrichten wordt steeds meer zichtbaar, maar er is ook zoveel om je over te verwonderen, zoveel om van te houden. Lijdzaam toezien of met oogkleppen op doorgaan, zijn geen vruchtbare opties.

Samen met de franciscaanse leefgemeenschap De Huijberg en geïnspireerd door de brieven “Laudato si” en “Fratelli Tutti” van paus Franciscus willen de broeders werken aan een plek waar het goed is om verbonden te zijn met elkaar, met al wat leeft, en de bron van alles die we God noemen.
Meer weten of een tijdje meedoen? Neem dan contact met ons op.