In de beleving van Franciscus is zuster water heel nuttig,
nederig, kostbaar en kuis.

Ze kan, verharden tot ijs,
maar drijft ook mee als een wolk op de wind,
zonder iets van haar mogelijkheden te verliezen.

Vloeibaar zoekt ze de laagste plaats,
laat zich drinken door al wat leeft
en draagt onze afval met zich mee.

Van vitaal belang is ze
en toch zo veronachtzaamd.

Omdat haar eigenschappen ons niet vreemd zijn
heeft zij ons iets te zeggen.
Je kunt meeluisteren als je wilt.