Hij werd geboren op 23 oktober 1928 in Breda waar de armoede toen velen in moeilijkheden bracht. Het was die winter dat de broeders van het Willibrordushuis te Breda, in samenwerking met de gemeente zorg droegen voor een publieke gaarkeuken. Daags na zijn geboorte werd Jacques gedoopt in de Theresiakerk die toen pas twee jaar in gebruik was. In oorlogstijd volgt hij de Mulo en daarna zijn onderwijzersopleiding, maar ongetwijfeld onder moeilijke omstandigheden. In 1946 overlijdt plotseling zijn vader op 49 jarige leeftijd, en zijn moeder twee jaar later in 1948, zij is dan 46 jaar.
Als 22 jarige sluit hij zich in 1950 aan bij de Broeders van Huijbergen. Na een inleidend half jaar als postulant en een jaar noviciaat in het evacuatie huis Lievensberg te Bergen op Zoom begint hij zijn actieve leven in het onderwijs als onderwijzer op de Aloysiusschool aan de Boxhoornstraat te Bergen op Zoom. Daarna volgen basisscholen in Huijbergen, Amsterdam en Oosterhout.

Naast zijn dagtaak op school studeerde hij, zoals te doen gebruikelijk was, voor het behalen van een aantal aktes om zijn inzetbaarheid als broeder te verbreden. Hij behaalde de hoofdaktes A en B, maar ook de bevoegdheid les te mogen geven in de talen Frans (1962) en Duits (1965). Na het behalen van de akte L.O. Frans wordt hij benoemd aan de dan 6 jaar oude St. Clemens MAVO te Hulst waar hij tot 1977, 15 jaar lang werkzaam zal zijn. Als hij dan in 1977 overgeplaatst wordt naar de MAVO St.- Marie te Huijbergen gaat hij een moeilijke periode tegemoet.
In 1979 verlaat hij het onderwijs, gaat met vervroegd pensioen en ontwikkelt zijn aanleg voor orde en regelmaat verder als administrator,  econoom en als secretaris van het provinciaal bestuur. Tot op hoge leeftijd draagt hij op meerdere terreinen het zijne bij aan het reilen en zeilen van de broedergemeenschap.

Zijn zeer betrouwbare liturgische gids voor het getijden gebed werd ook door andere  congregaties gewaardeerd en gebruikt. Hij zorgde dat de dagelijkse was weer gestreken en wel in het juiste vakje terecht kwam, zelfs op zondagen liet hij de wasmachines draaien om de lasten voor maandag te verlichten. Het bezorgen en versturen van de post was bij hem in goede handen, en de kapper kreeg steeds op tijd het maandelijks lijstje voor zijn klanten. ‘s Morgens haalde hij de kranten uit de bus, hield de leestafel overzichtelijk en de kruiswoordpuzzels werden gekopieerd en voor het ontbijt thuis bezorgd bij de liefhebbers. Dankbaar denken we terug aan de manier waarop hij achter de schermen, ongezien en zonder veel woorden jarenlang dienstbaar aanwezig was in ons midden.
Toegewijd en betrouwbaar was hij, niet alleen in zijn werk maar ook in zijn relaties met vrienden en mensen waarbij hij zich thuis voelde. Ook nieuwe contacten ging hij niet uit de weg, via de digitale wegen was hij bereikbaar en genoot van die mogelijkheid.