Als je met lege handen staat, niets meer te geven,
niets meer te vinden, zelfs geen houvast
maar vrij en toegankelijk blijft voor de wonderen om je heen,
dan kun je zalig worden, je diepste verlangens vervuld.

Als je zonder verweer je grenzen aanvaardt
als het vertoon van macht en geweld je niet uitdaagt
als je achter hun trots de kwetsbare mens blijft herkennen
dan kun je zalig worden, je diepste verlangens vervuld.

Als je illusies kunt gaan onderscheiden van waarheid
als je tegenslagen hebt leren verdragen
als de pijn van de ander ook jou mag raken
dan kun je zalig worden, je diepste verlangens vervuld.

Als je woorden verwaaien en acties onvruchtbaar lijken
als je verlangen blijft uitgaan naar wat waar is en echt
verschuilen in schijn en clichés je benauwd
dan kun je zalig worden, je diepste verlangens vervuld.

Als je liefde mag groeien in verwondering,
als de ander vrij en ongrijpbaar mag blijven voor jou
en jouw liefde niet gebonden aan wederkerigheid
dan kun je zalig worden, je diepste verlangens vervuld.

Als je oordelen zijn verweerd, in hart een hoofd plaats is voor tegenspraak,
als je vertrouwen op het goede in mensen staande is gebleven
als je weet dat je liefde en vrede krijgt om te geven
dan kun je zalig worden, je diepste verlangens vervuld.

Als je eigenwaarde niet gebaseerd is op wat je hebt en doet,
als je richting kunt vinden in stilte
wanneer liefde als zwaartepunt je balans mag bepalen,
dan kun je zalig worden, je diepste verlangens vervuld.