“Waarnemen”, het klinkt actiever dan het is. Is er niet eerder sprake van ontvangen dan van nemen? En voor zover het nemen met toe-eigenen te maken heeft, kan een waarneming zelfs misleidend zijn. Wat we zien, horen of voelen blijft anders dan de indruk die we krijgen en de betekenis die we eraan geven.
Hoe kunnen we voorkomen dat we ons vergrijpen aan wat we waarnemen, en meer ruimte laten voor al wat ook waar is? Hoe kunnen we vrij komen van “nemen” en “hebben”, en geen beslag leggen op wat waar is?
Onze behoefte aan zekerheid zal ons blijven verleiden om te plukken van die “boom van goed en kwaad”, met als gevolg dat onze ogen de naakte waarheid niet meer aan kunnen zien.
De klassieke vaardigheden van geloven, hopen en beminnen, kunnen perspectief geven aan ons waarnemen. Een perspectief dat reikt tot aan de oneindige.
Het zou mooi zijn wanneer we in deze viering dit perspectief een moment met elkaar zouden kunnen delen.  U bent in ieder geval van harte welkom.