Bij 
de openkloosterdag van 2017 gaat het niet om de binnenkant van de gebouwen, maar vooral om de binnenkant van de mensen die daar leven en werken. De broeders van Huijbergen staan in een lange traditie van vele voorgangers. In 1278 boden de monniken van de Wilhelmieten orde een veilige plaats van waaruit de streek in cultuur gebracht werd. Hun erfenis krijgt in 1847 een nieuwe bestemming in de opvoeding en het onderwijs dat de broeders van Huijbergen verzorgden. Waren de Wilhelmieten geïnspireerd door de leefregel van de Benedictus, de leefwijze van de broeders is vooral geïnspireerd door Franciscus van Assisi.
In de vele verhalen van die over hem verteld zijn komt een wonderlijke middeleeuwse (1181-1226) man naar voren die door zijn eenvoud nog steeds iets te zeggen heeft aan mensen die willen leven voor datgene wat er werkelijk toe doet. Als broeders verboden blijven met iedereen en alles om je heen is een van de kenmerken van zijn levensstijl. Gedurende deze openkloosterdag wordt speciale aandacht besteed aan onze verbondenheid met de natuur.
Vrij van harte kon Franciscus zich verwonderen over het licht en de warmte van de zon, over de maan en de wind, over water en vuur en sprak hen aan als broeder of zuster. Alles doet hem denken aan de scheppende liefde die dit alles tot stand gebracht heeft en nog steeds in stand houdt. In zijn loflied van de schepselen, ook wel het zonnelied genoemd, zingt Franciscus deze verwondering en zijn dankbaarheid uit.
Dit weekend zullen Hans Sevenhoven en Hettie van Delden een toelichting geven op dit eeuwen oude lied. De kunstenaressen Evelien Apeldoorn en Wendy van Velsen delen deze verwondering en gaven daar licht en kleur aan in hun schilderijen en Foto’s die te zien zijn in het Wilhelmietenmuseum.
[table “6” not found /]